30-lecie polskiej transformacji gospodarczej

Jakie płyną wnioski z polskiego dorobku związanego z 30-leciem transformacji gospodarczej i 15-leciem integracji europejskiej? Jaki wyłania się model kapitalizmu w Polsce? Na te pytania próbowali odpowiedzieć uczestnicy zorganizowanego 13 listopada br. kongresu makroekonomicznego zorganizowanego przez Studenckie Koło Naukowe Finansów i Makroekonomii SGH. Wydarzenie zostało objęte patronatem Ministerstwa Finansów, Parlamentu Europejskiego, Szkoły Głównej Handlowej oraz Prezydenta M. St. Warszawy.

Konferencja miała z jednej strony charakter historyczny, przy czym format konferencji wymagał oczywistych skrótów w opisie ostatnich 30 lat historii Polski – ukazano ją przez pryzmat następujących po sobie transformacji ustroju gospodarczego państwa. Omówienie tego okresu najnowszej historii Polski odbyło się poprzez przedstawienie najważniejszych kamieni milowych związanych z kluczowymi dla kształtowania się współczesnej polskiej gospodarki wydarzeniami i działaniami kolejnych rządów. W tym kontekście, niezależnie od mogących pojawiać się ocen tych działań, przypomniano m.in. ustawę Stanisława Wilczka, plan Leszka Balcerowicza, Plan dla Polski Grzegorza Kołodki. Dalej, w tym samym historycznym kontekście odniesiono się m.in. do procesu prywatyzacji oraz procesu tworzenia banków komercyjnych. 

Z drugiej strony, ta analiza historyczna była punktem wyjścia do debaty na temat perspektyw gospodarczych na najbliższe lata dla Polski – omówiono skutki transformacji gospodarczej dla współczesności.

W swoim wykładzie prof. Stanisław Gomułka zwrócił uwagę na czynniki, które będą w najbliższych latach wpływać na poziom wzrostu PKB w Polsce. Według najbardziej realnego scenariusza – wg prof. Stanisława Gomułki – wzrost PKB w Polsce będzie się utrzymywać w latach 2020-2030 na poziomie 2,5%, a w następnych 10-ciu latach – na poziomie 2%. W takim otoczeniu, którego kształt jest skutkiem m.in. zmian demograficznych, obniżenia wieku emerytalnego w Polsce, wyczerpania inwestycji finansowanych ze środków UE w Polsce po 2022 r. – będą musiały funkcjonować instytucje finansowe. Kończąc wykład prof. Gomułka podkreślił, jak ważną kwestią jest obecnie zagadnienie zmiany zasad funkcjonowania ładu energetycznego w Polsce, który musi wpasować się w zielony ład energetyczny UE. W tym ostatnim kontekście należy szczególną uwagę zwrócić na kwestie inwestycji związanych z odnawialnymi źródłami energii oraz coraz dalszym odchodzeniem od emisji dwutlenku węgla przy produkcji energii. Kolejnym trendem będzie również zwiększanie wydatków związanych z innowacyjnością. 

 

Udostępnij artykuł:
« powrót